Meidenvenijn

Venijn, een mooi woord voor giftig. Gif zie je niet gelijk: gif is gemeen, gif is schadelijk, gif vraagt om tegengif.

Een tafel vol met meiden. Ze is 12 geworden en komt haar partijtje vieren. Ik heb er zin in, want deze leeftijd fascineert mij.  Al 12 / pas 12. Op die leeftijd schommel je daartussen heen en weer. Wat de meiden zich niet beseffen is dat dit zo’n beetje hun laatste partijtje is in deze vorm. Ze gaan naar de brugklas en vanaf daar verandert het partijtje met ze mee. Zonde in mijn ogen.

De rolverdeling in deze club is duidelijk. 3x al 12, 5x pas 12. Nog ingewikkelder is dat 3x al 12 bestaat uit een tweeling plus 1.

Gele kaart

Team al 12 zit aan elkaar gekleefd. Ze klieren, zijn niet heel aardig naar de rest en vooral heel erg op zoek naar het middelpunt. Ze bitchen over de rolverdeling van de eindmusical, over kleding, muziek en hebben 0 aandacht voor de kadootjes die gegeven worden.

In team pas 12 zitten de bouwstenen die de wereld liever maken. “Ik mag van Mama altijd maar €10 uitgeven aan een kadootje, ik heb 3 kadootjes gevonden”. Ze loopt met 1 zin zo mijn hart in. “Tsss, ik heb wel €30 uitgegeven hoor” klinkt er vanuit team al 12.

Ik denk lelijke dingen. Tenslotte geeft zij een bioscoopbon die haar moeder heeft gehaald: een cadeau waar ze zelf ook iets aan heeft, want de jarige moet haar meenemen. Ik denk het alleen, want ik zie iets.

Ik gooi er een gele kaart tackle in en zet het €10 meisje zo vanuit mijn hart het podium op.
“Jij hebt 3 kadootjes en ze zijn alle drie perfect gekozen. Weet je wat dat betekent? Jij kent je vriendinnetje heel goed en wil haar blij maken. Jullie kunnen niet anders dan echte vriendinnen zijn”.

De jarige zit in een spagaat. Haar ogen schieten heen en weer. Ze geniet eigenlijk nog heel erg van partijtje vieren, maar ze wil iedereen tevreden houden. Ik zie het, ik weet het. Ik zal je helpen, meid. Jij gaat blij naar huis, trust me. Nu komt het aan op kijken en zien, wat zie je als je kijkt?

Ik zie het ingewikkelde aan de helft van een tweeling zijn. Ik zie een 3e vriendinnetje dat het eigenlijk helemaal niet zo rot bedoelt. Ik zie los van elkaar 3 hele leuke meiden die eigenlijk niets liever willen dan een partijtje vieren… 3x pas 12.

Rode kaart

Ze gaan aan de slag en beginnen met pimpen van een keukenschort. Ze zijn 12, ze gaan feitelijk gewoon kleuren en ze gaan er vol voor. Ik zet de helft van de tweeling apart met de jarige met een laptop op de grond. De andere helft blijft aan tafel en ik strooi met complimenten over wat zij aan het maken is. Ze groeit, ze straalt. Iedereen wordt erdoor aangestoken, want ineens bejubelen ze elkaar. Als de jarige ziet wat er gemaakt is, wil ze dat eigenlijk ook: pas 12.

Dan maak je dat toch ook?”
Ze bloost. “Nee, nou ja, ik heb tegen haar gezegd dat zij mij niet mag na-apen dus ja.”
“Oei, dat is niet per se aardig nee. Hmm, maar dat kun je toch vast wel fiksen met haar. Je bent tenslotte vriendinnen en wellicht kan zij je helpen?” al 12

Als de zus van de tafel trots haar schort komt laten zien, valt haar oog op die van haar zus op de grond en trekt ze wit weg. Het schort belandt in de hoek en zij met haar armen over elkaar in een andere hoek. Pas 12. Dit activeert het dramatische theater wat meiden op deze leeftijd zo goed kunnen. Binnen 2 minuten ontfermt de jarige zich in de wc over haar tranen. 3.. 2.. 1.. Rode kaart tackle komt eraan.

Haar nieuwe schort wordt op mijn verzoek voorzien van ook zo’n tekening door de zus op de grond. Ik stuur de wc leeg, knuffel haar even en kijk haar strak aan.

“Iedereen heeft eigen talenten. Gelukkig maar, want anders zou iedereen hetzelfde zijn en zijn we niet uit elkaar te houden. Alsof dat leuk zou zijn. Volgens mij heb jij daar al genoeg last van.”
Diepe zucht.
“Als je dicht bij jezelf blijft, heb je altijd de hoofdrol. Je bent geen understudy, figurant of enkel ‘de zus van’ in je eigen leven. Maar op een verjaardag is er echt maar 1 hoofdrol en die is vandaag niet voor jou.”
Ze snapt me: al 12.
“Dit is wat we nu gaan doen. We gaan zorgen dat het feestje leuk is voor jouw vriendin en ik verwacht van jou dat jij wel weet hoe je dat moet doen.”
Ze knuffelt me: pas 12.

Vanaf hier is de sfeer gestegen tot Troetelbeertjes level. Ze zijn gezellig, blij, lief en maken de mooiste pizza’s.

“Wil je een foto maken voor mama? ”. Pas 12.

Terwijl ze lekker aan het eten zijn, pak ik 1 schortje extra in en verstop het in de juiste tas met een briefje: “Stiekem vond ik deze dus echt heel leuk gelukt, je bent een topwijffie.”

2 gedachten over “Meidenvenijn”

Laat een antwoord achter aan Anne-Louise Reactie annuleren

Deel:

Eerdere berichten

Bloem en Bij

De puberteit. Het nestelt zich in m’n Blonde God en dat is behoorlijk wennen, voor ons allebei. De hele wereld is tegen hem, hij mag

To cool for school

Zondagmiddag, borrelplankje, 3 speelgoedBoeings en een alsof-Schiphol in het zonnetje, BBQ aan en een zucht van pure ontspanning. “Trouwens op de middelbare school ga ik

Verwachtings-demonen #4

Deel 4: Moeder zijn De kraamtijd is als rijles. Je hebt 2 handen aan het stuur; je kijkt 83x in alle spiegels; je hebt de

Krijg updates

Meteen weten wanneer de volgende blog online is? Meld je aan en je krijgt 1x per maand een mail met de nieuwe blog.

/ ( dd / mm )